Derinlerde, herkesin kendi kültürlerinin sınırlarının ötesinde neler olduğunu keşfetmek istediğini düşünüyorum—büyük, geniş dünya.

The act of correspondence where you share a bit about yourself can make you feel a smidge vulnerable at first, but if you give it some time, it will pay off.

Her şey "Saudações cara compatriota!" ("Merhaba sevgili vatandaş!") cümlesiyle başladı ve toplamda 103 mektup alışverişinde bulunduk.

Artık insanlar tarafından reddedilmekten korkmuyorum çünkü kusurlarım ve hatalarım ne kadar kötü olursa olsun beni olduğum gibi kabul edecek birilerinin her zaman olacağını biliyorum.

By simply letting our personalities flow through our letters, we were able to convey to others who we are despite the distance.

I’m truly happy that we got to know each other through that app, and that both of us can find support in each other.

For the majority of my life, I felt isolated. I felt estranged from my peers at school and I even felt estranged from my family.

My friends and teachers call me an alien, because I like to do some crazy and weird things in school.

They listen to me vent, they reassure me and I know that eventually everything will be okay.

When my father was diagnosed with terminal cancer two years ago, it was my Slowly family who helped me through.

Ve bana söylediği en güzel şey, bir gün Korece bir mektup değiş tokuş edebileceğimiz günü sabırsızlıkla beklediği :)

İnsanlarla tekrar etkileşim kurmaya başladığımda, daha iyi konuşmalar yapabildiğimi ve insanlarla daha derin bir bağ kurabildiğimi fark ettim.