Onun yumuşak, tatlı sesini hoş Farsça sözcüklerle birlikte dinlediğimde kalbim eridi.

Kendisi benden 60 yaş büyük, ama yine de ortak noktalar bulup paylaşabiliyoruz.

Beni dinlediler, bana yardım ettiler ve üzgün olduğum zamanlarda beni rahatlattılar.

Uzun süreli mektup arkadaşlığı kurmak zor, işte bu yüzden şanslıyım.

Yakında memleketime döneceğim ama Slowly yanımda olmaya devam edecek.

Sabırsız olduğum tek zaman, mektubunun geldiğini gördüğüm zamandır.

Üçüncü dünya ülkelerindeki çoğu kadın birey gibi ben de sanki utanılası bir şey yapmışım gibi muamele gördüm...

Zagreb’de birkaç gün birlikte kaldık, şehri keşfettik, deneyimlerimizi ve maceralarımızı paylaştık...

Bir hafta Slowly'de mektuplaştıktan sonra, bana buluşmayı önerdi...

İlk mektup arkadaşımın yazdığı gibi kimsenin bana yazacağını ummadım.

Bu günlerde mektuplaşmayı durduramadık, hakkında birçok şey öğrendim, nerede yaşadığını, kültürünü, insanlarını ve en küçük şeylere kadar.

mektubunu yanıtlamak için sabah 05.00’te kalıyordum , böylece günün her saatini kullanıp 24 saat içinde 2 döngü yapabilecektik!