Ve bu mektubu bitirmek için, tüm Slowly ekibinin sağlığı için yürekten bir kadeh kaldırmayı öneriyorum!!!!

Çok güzel bir duygu, herkesin unutmuş olduğu hatta çoğu insanın hiç bilmediği bir duygu.

Küresel bir pandemi ortasında beklenmedik bir karşılaşma: En iyi arkadaşımla iki kez tanışmamın hikayesi.

Gerçek hayatta uygulamadaki kadar rahat konuştuk, alışveriş merkezinde dolaştık ve Dippin' Dots'ta dondurma yerken...

Benim apartmanımdan sadece 10 dakika uzaklıkta yaşıyormuş! İnanabiliyor musunuz?! Daha önce hiç tanışmamıştım...

Bu, başkalarına ulaşmak için hevesimi kaybettirdi. Ta ki hiç beklemediğim bir anda İran’dan birinden bir mektup gelene kadar.

Bugün buluştuk, bu yıl içerisinde geçirdiğim sayılı güzel günlerden birini yaşadım.

Birkaç el yazısı mektup değiştirdik (ta ki benimki kaybolana kadar), birkaç kez birlikte kafe de çalışmak veya Seine'nin kenarlarında yürümek için buluştuk.

Uzun zamandır yaşamadığım duyguları yaşıyorum bu sayede. Sevdiğimiz şeyleri paylaşıyor sevmediğimiz şeyleri sevmeye çalışıyoruz.

SLOWLY sayesinde sabretmeyi, beklemeyi öğrendim. Tanıştığım onlarca kişi arasından biri benim için çok özel.

açıkcası 20 gün kapalı kaldıktan sonra bütün ilgi alanlarımı tüketmiş durumdayım.

Dünya korkutucu ve kaotik bir yer olabilir, ama burada sizinle birlikte bu zorluklara göğüs germeye istekli binlerce mil uzakta insan olduğunu bildiğinizde daha çok bir ev gibi hissediyor.