Deep down, I think everyone longs to find out what's beyond the confines of their own culture—the huge world at large.

The act of correspondence where you share a bit about yourself can make you feel a smidge vulnerable at first, but if you give it some time, it will pay off.

It all started with "Saudações cara compatriota!" ("Greetings my fellow compatriot!") and in total, we ended up exchanging 103 letters.

Ik ben niet langer bang om door mensen afgewezen te worden, omdat ik weet dat er altijd iemand zal zijn die mij zal accepteren zoals ik ben, hoe erg mijn gebreken en onvolkomenheden ook zijn.

By simply letting our personalities flow through our letters, we were able to convey to others who we are despite the distance.

I’m truly happy that we got to know each other through that app, and that both of us can find support in each other.

For the majority of my life, I felt isolated. I felt estranged from my peers at school and I even felt estranged from my family.

My friends and teachers call me an alien, because I like to do some crazy and weird things in school.

Ze luisteren naar mij, stellen me gerust en ik weet dat alles uiteindelijk goed komt.

When my father was diagnosed with terminal cancer two years ago, it was my Slowly family who helped me through.

“Hier zijn geen vreemden; alleen vrienden die je nog niet hebt ontmoet” Is een quote exact voor SLOWLY

Toen ik weer met mensen begon te interageren, merkte ik dat ik betere gesprekken kon voeren en op een dieper niveau met mensen kon verbinden.